مارتک: نوآوری و خلاقیت هرگز از مد نمی‌افتد. وب‌سایت فست کمپانی هر سال فهرستی از بهترین‌های کسب‌وکارهای جهان با داستان‌های الهام‌بخش را در طیف گسترده‌ای از صنایع – از تبلیغات گرفته تا سلامتی- منتشر می‌کند. شرکت‌های معرفی شده از سوی این وب‌سایت برای سال جاری میلادی، با ایجاد بازاری برای حذف دی‌اکسید کربن از جو، تولید مواد شیمیایی بدون اتکای سنتی به سوخت‌های فسیلی، برق‌رسانی به مسکن‌های کم درآمد و استفاده از آن بر اقتصاد کربن متمرکز هستند. همچنین استارت‌آپ‌های قرار گرفته در این فهرست، با ساختن ابزارهایی برای کاهش استرس کار از راه دور، ایجاد تخته‌های سفید مجازی که هر جلسه را به فرصتی برای همکاری تبدیل می‌کنند و توسعه نرم‌افزار طراحی که به هر کارمندی اجازه می‌دهد، سبب سازگاری نیروی کار با محیط جدید شده‌اند. این استارت‌آپ‌ها همچنین روی ارتباطات بصری موثر و خلق روابط جدید میان افراد سرمایه گذاری کرده‌اند. در ادامه با استارپ‌آپ‌های صدرنشین در این فهرست آشنا خواهیم شد؛ شرکت‌هایی که هر کدام تاثیری بزرگ بر زندگی مدرن ما داشته‌اند.

Stripe: مقابله با تغییرات آب‌وهوایی به چیزی فراتر از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نیاز دارد؛ انسان باید کربن را از جو خارج کند. تا یک دهه آینده، جهان نیاز به حذف سالانه ده‌ها میلیون تن دی‌اکسید کربن از هوا دارد. تا سال 2050 این میزان می‌تواند به 10 گیگا تن در سال افزایش یابد. راه‌حل‌های طبیعی، مانند کاشت درخت، به تنهایی می‌تواند برای رسیدن به این هدف کمک کنند. با این حال برنامه Stripe این امکان را برای مشتریان شرکت‌های پرداخت فراهم کرده است تا با مشارکت در درصدی از فروش دیجیتال خود، کمک هزینه‌ای برای سیاست‌های مهار تغییرات اقلیمی جمع‌آوری کند. در بهار 2021  استرایپ فرآیند نصب خود را به گونه‌ای تنظیم کرد که همه افراد امکان به پیوستن به این برنامه و مشارکت در تامین هزینه طرح‌های زیست‌محیطی را داشته باشند. به زودی به ازای هر ده نفر، یک فرد در این برنامه مشارکت می‌کند. در حال حاضر ده‌ها هزار کسب‌وکار بخشی از Stripe Climate هستند.

Solugen: این برنامه خالق روشی ابداعی برای تبدیل شکر به مواد شیمیایی صنعتی بدون انتشار کربن است. سولوژن فرآیندی را برای تبدیل شربت ذرت به مواد شیمیایی صنعتی با استفاده از آنزیم‌ها و کاتالیز فلزات ایجاد کرده است که روغن، زغال سنگ و گاز طبیعی را از این فرآیند حذف می‌کند. گاوراب چاکرابارتی، بنیانگذار سولوجن، می‌گوید: «اگر مولکول قند را دنبال کنید، تمام این فرآیند بسیار ساده می‌شود. از نظر عملی در طی انجام این فرآیند، هیچ یک از فرآورده‌های پتروشیمی تولید نمی‌شوند و گزارش‌ها نشان می‌دهند که این برنامه تا 90 درصد بازده دارد. این شرکت با چهار ماده شیمیایی (اسیدهای آلی و آلدئیدها) با 17 ماده در حال توسعه راه‌اندازی شد. آنها در تصفیه آب، تولید بتن برای کاهش مصرف سیمان و در کشاورزی برای رساندن مواد مغذی به محصولات استفاده می‌شوند.»

Twelve: این استارت‌آپ موج جدیدی در تولید محصولات شیمیایی ایجاد کرده است. این برنامه در فرآیند تبدیل کربن از یک کاتالیزور فلزی و انرژی تجدیدپذیر، برای شکستن مولکول‌های دی‌اکسید کربن و آب به ذرات اتمی کوچک‌تر استفاده می‌کند و سپس دوباره آنها را به مواد شیمیایی جدیدی تبدیل می‌کند که می‌توانند در تولید استفاده شوند. این شرکت پیش از این با نیروی هوایی برای تولید سوخت جت از دی‌اکسید کربن و با دایملر و پروکتر اند گمبل هم همکاری کرده است تا نشان دهد که می‌تواند مواد لازم برای ساخت قطعات خودرو و تاید را دوباره ایجاد کند. مواد شیمیایی جدید جایگزینی یک به یک هستند، بنابراین مشتریان Twelve می‌توانند ردپای کربن خود را بدون تأثیر بر عملکرد محصولات‌شان کاهش دهند. این استارت‌آپ در تابستان سال گذشته 57 میلیون دلار جمع‌آوری کرد تا فرآیند خود را در مقیاس صنعتی توسعه دهد.

BlocPower: این استارت‌آپ تمرکز خود را بر مقابله با تغییرات آب‌وهوایی و با دادن فرصت به هر صاحب‌خانه برای برق‌رسانی گذاشته است. در ایالات متحده، مصرف سوخت‌های فسیلی توسط ساختمان‌های مسکونی سالانه 900 میلیون تن دی‌اکسید کربن تولید می‌کند که این بخش را – پس از حمل‌ونقل و صنعت- در رتبه سوم صنایعی با بیشترین نشر کربن قرار می‌دهد. پنل‌های خورشیدی و پیشرفت‌ها در بهره‌وری انرژی باعث کاهش ردپای کربن در بخش ساختمان شده است، اما تا همین اواخر، هیچ‌کس به حل این موضوع، در قلب خانه نپرداخته بود: حذف کوره‌ها، دیگ‌ها، اجاق‌ها و سایر روغن‌ها و سایر محصولات مبتنی بر گاز که تقاضا برای سوخت‌های فسیلی را افزایش می‌دهند. این لوازم قدیمی همان چیزی است که BlocPower با آنها مقابله می‌‌کند. این استارت‌آپ، ساختمان‌ها را با نصب فناوری‌هایی مانند پمپ‌های حرارتی برق مجهز می‌کند و تلاش‌های خود را بر جوامع کم‌درآمد و متوسط ​​متمرکز کرده است. دانل بیرد، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل می‌گوید: «من فقط می‌دانم که می‌توانیم به بحران آب‌وهوا در مقیاس بزرگ رسیدگی کنیم.»

Climate Trace: این برنامه برای ردیابی داده‌های مربوط به انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح کشور طراحی شده است. با وجود بیش از 59 تریلیون بایت داده از بیش از 300 ماهواره و 11000 حسگر، این استارت‌آپ ائتلافی از سازمان‌هایی را در سال 2020 تشکیل داد که تخمین‌های انتشار گازهای گلخانه‌ای را به‌روزرسانی و حفظ می‌کند تا راه‌حل‌هایی را به کشورهایی بدهد که به دنبال هدایت مؤثرتر تلاش‌هایشان در راستای کاهش آب و هوا هستند. این مجموعه داده‌های جامع خود را در ماه سپتامبر سال گذشته منتشر کرد. این شرکت همچنین می‌تواند منابع انتشار گازهای گلخانه‌ای را از طریق جغرافیا جدا کند؛ به عنوان مثال، سایت‌های زباله پلاستیکی در اندونزی از نمونه‌های موفق کارایی استراتژی‌های ارائه شده از سوی این استارت‌آپ است.

روزانه برندها، آژانس‌ها و ناشران به اکوسیستم بازی‌های ویدیویی که به سرعت در حال تکامل هستند، نزدیک می‌شوند. همانطور که سازمان تجاری تبلیغاتی آمریکایی (IAB)، استانداردهای تبلیغاتی جدیدی را برای بازی ارائه می‌دهد، بازاریابان در برند‌ها و آژانس‌ها در حال آماده شدن برای آینده تبلیغات درون بازی هستند.؛ چرا که مصرف‌کنندگان بیش از هر زمان دیگری به عنوان گیمر شناخته می‌شوند (تا سه میلیارد در سراسر جهان) و با فناوری جدید و تجربیات بازی، برندها بیشتر در دسترس مردم هستند. یکی از نشانه‌های تغییر چشم‌انداز دنیای بازی این است که شرکت‌های فناوری تبلیغات (AdTech) مانند Anzu با ناشران همکاری می‌کنند تا تبلیغاتی پویا در بازی ارائه دهند. این روش به برندهایی که استراتژی بازی جامعی ندارند، اجازه می‌دهد تا آزمایش کنند، بیاموزند و همچنین بازی را در یک استراتژی رسانه همه‌کاناله گسترده‌تر بگنجانند. اما حجم بسیار زیاد مخاطبان بازی – بیش از 200 میلیون گیمر تنها در ایالات متحده – به این معنی است که بازاریاب‌هایی که بیشتر درگیر می‌شوند، می‌توانند با استفاده از این حجم از جمعیت بازده بیشتری داشته باشند. در همین راستا، شرکت بازاریابی مارتک (MarTech) در گزارش جدید خود به آینده تبلیغات درون بازی پرداخته است.

در دنیای بازی‌ها، برندی پیشرو و رهبر است که با استراتژی عمل کند. مشارکت بین ناشران بازی و شرکت‌های تبلیغاتی باعث می‌شود برندها بتوانند مخاطبان خود را در بازی پیدا کنند. این نکته حائز اهمیت است که برندها مجبور نیستند در مورد اینکه آیا مشتریانشان بازی‌های خاصی را انجام می‌دهند یا خیر، با حدس و گمان جلو بروند و یا اگر مشتریان یک برند در حال حاضر بازی خاصی را انجام می‌دهند، لازم نیست بازاریابان نیز وارد همان بازی شوند. «پل ماسکالی»، رهبر بازی‌ها و ورزش‌های الکترونیکی PepsiCo در این مورد بیان کرد: «ما به طور الزامی، استراتژی بازی نداریم. یک استراتژی برند داریم که بازی می‌تواند به آن کمک کند. این کار را با استفاده از داده‌ها با اشخاص ثالث یا داده‌های داخلی انجام می‌دهیم تا به مصرف‌‌کنندگانی که محتوا را مصرف می‌کنند، دسترسی پیدا کنیم». وی در ادامه گفت: «برندها باید ثابت‌قدم باشند و نشان دهند که در صنعت بازی، سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ به این دلیل که جامعه بازی – یا به طور خاص جوامعی که حول بازی‌های خاص ساخته شده‌اند – چند وجهی هستند. به عنوان مثال، گیمرها فقط به فروشگاه بازی متصل نیستند. آنها در فرهنگ پیرامون بازی‌ها در پلتفرم‌های استریم مانند Twitch غوطه‌ور می‌شوند. به عبارتی دیگر، زمانی که طرفداران بازی‌های ویدیویی به طور منفعلانه بازی یک بازیکن خبره دیگر را در یک ویدیوی استریم تماشا می‌کنند، به این معنی نیست که آنها درگیر نیستند و با دقت گوش نمی‌دهند.»

«سارا آیوس»، رئیس بخش فروش قاره آمریکا در شرکت Twitch، گفت: «استریمرهای توییچ نمونه خوبی از گیمرهای امروزی هستند. محتوای پیرامون بازی افزایش پیدا کرده و میزان آن در طول همه‌گیری کووید-19 در سال اول دو برابر شده است. همچنین گیمرها یکپارچه نیستند، آنها چند وجهی هستند. ما استریمرهای توییچ را می‌بینیم که چیزی فراتر از بازی را استریم می‌کنند». در طول همه‌گیری و زمانی که محدودیت فیزیکی برای همه اعمال شد، استریم بازی‌ها و فرهنگ‌های مرتبط به آن نیز گسترش یافت. حتی گیمرها بیشتر در مورد سبک زندگی خود از جمله تمرینات ورزشی، آشپزی، مد و سایر علایق خود به اشتراک می‌گذاشتند. این دیدگاه جامع در مورد گیمرها، فرصت‌های بیشتری را برای برند‌هایی که می‌خواهند با مصرف کنندگان نسل‌های جدید ارتباط برقرار کنند، باز می‌کند.»

همه این‌ها به این معنی است که استراتژی برای بازاریابان تغییر کرده و آنها به جای یافتن زیرمجموعه‌ای از گیمرها در بین مخاطبان خود، اکنون می‌توانند به میلیاردها گیمر نگاه کنند و مخاطبان و زیربخش‌های خود را بیابند. به گفته «کیت سولیاسیچ»، رئیس نوآوری در آژانس رسانه‌ای Publicis Media، آدرس‌پذیری برای تبلیغات درون بازی هنوز در مراحل اولیه است، اما اکنون فرصت‌های بیشتری وجود دارد. او همچنین گفت: «داده‌های بیشتر به معنای مکان‌های کاربردی‌تر برای یافتن مخاطبان ما است و ناشران و شرکای فناوری می‌توانند با دسترسی به فرصت‌ها برای ما به عنوان بازاریاب، این هوش را برای مخاطبان ایجاد کنند».